Do chrztu
Chrzcząc dzieci dajemy im to, co najlepsze. Ten sakrament jest INICJACJĄ człowieka w sferę duchowych oddziaływań Boga, a różne religijne obrzędy inicjacji dzieci znamy też w innych kulturach i religiach. Skoro nie wątpimy, że w Jezusie Chrystusie Bóg "postawił ostatnią kropkę nad i" swego Objawienia, które w Duchu Świętym jest kontynuowane przez dzieje, to ochrzczenie dziecka w Imię Ojca, Syna i Ducha Świętego włącza je w pełni w przygodę z Bogiem, w której w innym razie uczestniczyłoby tylko w jakimś stopniu. Chrzest, który usuwa wszelki grzech, chroni dzieci przed wpływami szatana, szczególnie do czasu, gdy nabiorą większego rozeznania moralnego co do dobra i zła.
- akt urodzenia dziecka (odpis)
- wyciąg z aktu ślubu kościelnego rodziców
- dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwiska)
- zaświadczenia z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary
Rola rodziców chrzestnych jest bardzo ważna. W razie śmierci, nieobecności lub zaniedbań religijnych ze strony rodziców naturalnych - rodzice chrzestni mają obowiązek zatroszczyć się o przekazanie wiary chrzestnym dzieciom. Mają się modlić za te dzieci, o to by rosły we wierze, czyli czyniły ją coraz bardziej swoją. NIKT JEDNAK NIE DA TEGO, CZEGO NIE MA. Wybierając na rodziców chrzestnych osoby żyjące niemoralnie, z dala od Boga, nie praktykujące, jako gwarantów wiary naszych dzieci w razie naszych niedociągnięć - wystawiamy dziecko na wielkie niebezpieczeństwo wzrastania w przekonaniu, że tak właśnie powinni żyć ludzie wierzący. Lepsi chrzestni ubodzy a żyjący Bogiem na co dzień, niż sypiący prezentami, a żyjący jak poganie. Inne rozwiązania mijają się z celem.
Do zawarcia związku małżeńskiego
Sakramentu małżeństwa nie udziela ksiądz. Udzielają go sobie SAMI MAŁŻONKOWIE, wiążąc się przed Bogiem wzajemną przysięgą. Ponieważ jednak małżeństwo jest sprawą publiczną, dotyczącą nie tylko Tych Dwojga - czynią to przed kapłanem lub diakonem jako przedstawicielem Wspólnoty Kościoła, który w jej imieniu odbiera przysięgę małżeńską. Ślub uczyniony w Kościele pociąga za sobą Boże błogosławieństwo, które jeśli przyjęte z wiarą - stanowi najpewniejszą gwarancję trwałości i powodzenia związku.
UWAGA: przygotowania do sakramentu małżeństwa mają dość DŁUGĄ I ZŁOŻONĄ PROCEDURĘ, której raczej nie da się skrócić. W kancelarii oczekuje się OBOJGA NARZECZONYCH NIE PÓŹNIEJ NIŻ 3 MIESIĄCE PRZED PLANOWANYM ŚLUBEM. Wiąże się to z koniecznością: ogłoszenia zapowiedzi by sprawdzić publicznie, czy nikt nie ma zastrzeżeń co do małżeńskiej uczciwości kandydatów (inne zobowiązania itp.); przeprowadzenia rozmów kanonicznych, na podstawie których, w razie wątpliwości, można stwierdzić, czy małżeństwo było zawarte ważnie; odbycia przez Narzeczonych kursu przedmałżeńskiego. Tak więc DO MAŁŻEŃSTWA NIE PODCHODZIMY "Z MARSZU".
- aktualne, tj. z datą do sześciu miesięcy wstecz, metryki chrztu (podst.: Instrukcja Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia Małżeństwa w Kościele katolickim w n. 96 "... dokumentem kościelnym jest metryka chrztu św. wydana nie wcześniej niż 6 miesięcy przed zgłoszeniem się zainteresowanych do duszpasterza ..."). "świeżość" metryki daje pewność, że nie ma mowy o bigamii lub innej nieprawidłowości, ponieważ na metryce chrztu odnotowuje się zawarte małżeństwo kościelne, święcenia lub śluby zakonne, czasem poświadcza się też sakrament bierzmowania
- dowody osobisteostatnie
- świadectwo katechizacji
- świadectwo bierzmowania (o ile nie odnotowano na metryce chrztu)
- zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej. Stosowny druk otrzymuje się zwykle w kancelarii przy pierwszej rozmowie nt. zawarcia małżeństwa, następnie najczęściej jest podpisywany przez prowadzących kurs. UWAGA! W niektórych regionach istniała praktyka "zaliczania" katechezy szkolnej jako przedmałżeńskiej. Obecnie praktykuje się powszechnie osobną katechezę przedmałżeńską, prowadzoną przy parafiach, w skład której wchodzi najczęściej: osiem tematów, prezentowanych na czterech kolejnych spotkaniach (4 x 2x45 min.) - prowadzą osoby duchowne i świeckie oraz przeważnie trzy spotkania dotyczące poradnictwa rodzinnego - m.in. naturalnych metod planowania rodziny - prowadzą świeccy.
- zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-prawne - tzw. ślub konkordatowy) lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny.
Do pogrzebu katolickiego
UWAGA: pogrzeb NIE JEST SAKRAMENTEM, tylko tzw. SACRAMENTALE - CZYNNOŚCIĄ LITURGICZNĄ, spraszającą Bożą opiekę, podobnie jak np. BŁOGOSŁAWIEŃSTWO domu lub samochodu, choć z pewnością o większym wydźwięku uczuciowym i kulturowym.
- akt zgonu
- zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku (ostatniej Komunii Świętej), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia je kapelan szpitala).